Moje ulubione wiersze...

Hokage · 2007-07-03 18:32:58

Oto dwa moje ulubione wiersze... a dokładniej jeden wiersz i fragment drugiego
Mam nadzieję, że wam spodobają się tak samo jak i mnie

----------

William Butler Yeats, "He Wishes for the Cloths of Heaven"

"Gdybym miał niebios haftowane szaty,
Złotym i srebrnym przetykane światłem,
Błękitne, ciemne, przydymione szaty
Nocy i światła, i półświatła,
Rozpostarłbym je pod twoje stopy.
Lecz jestem biedny, mam tylko sny,
Moje sny ścielę pod twoje stopy,
Stąpaj więc lekko, bo stąpasz po mych snach."

"Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half-light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams."

----------

William Blake, "To see the World..." (frag.)

"Ujrzeć Świat w ziarenku piasku
I Niebiosa w dzikim kwiecie,
Bezmiar zamknąć w dłoni
A Nieskończoność w godzinie..."

"To see the World in a grain of sand
And a Heaven in a wild flower,
To hold Infinity in the palm of your hand
And Eternity in an hour..."

----------

Seyla · 2007-07-07 18:41:02

Obydwie Twoje propozycje bardzo mi się spodobały
Jednak ten ze snami chyba bardziej przypadł mi do gustu... może to dlatego że tak bardzo cenię marzenia które tak łatwo porównać do snów?
"(..) Lecz jestem biedny, mam tylko sny,
Moje sny ścielę pod twoje stopy,
Stąpaj więc lekko, bo stąpasz po mych snach."
Wg mnie to tak jakby ktoś cały swój świat złożył u moich stóp....
Czekam na koljene może jakieś własne

Ja też dam coś... tylko że to będzie wiersz mojego autorstwa.... ciekawa jestem co o tym sądzicie

Aniołem byłam....
kroczyłam lekko w swej aureoli
Aniołem byłam....
szkrzydła me piękne niosły mnie po niebie
Aniołem byłam....
z uśmiechem na Twarzy patrzyłam na gwiazdy
Aniołem byłam....

szybując nad miastem spojrzałam w dół
me oczy ujrzały inny świat...
zeszłam więc tam choć rzucić na nań okiem...
i serce me omal nie pękło...

oczom mym ukazał się człowiek...
taki samotny i opuszczony...
bez skrzydeł... bez blasku...
a jego tak godny...

po policzku stoczyła się łza...
i jedno pragnienie by być taką jak on...

oddałam swe skrzydła...
oddałam aureolę...
oddałam swój niebiański blask...

Kroczę cicho u jego boku
Strzegę od zła i lęków...
czuwam nad snami...
By był już bezpieczny...

Aniołem byłam....
lecz już nim nie jestem...

Seyla · 2007-07-13 23:15:24

Ponieważ poza Sylianą której odpowiedź niestety zniknęła nikt się nie wypowiedział postanowiłam dodać wiersz który bardzo lubię i tym razem nie jest to już moje dzieło

Syliano dziękuję za Twoją wypowiedź... dodała mi ona otuchy...

Konstanty Ildefons Gałczyński

Dzika róża

Za Dzikiej Róży zapachem idź
na zawsze upojony wśród dróg -
będzie clę wiódł jak czarodziejski flet
i będziesz szedł, i będziesz szedł,
aż zobaczysz furtkę i próg.

Dla Dzikiej Róży najcięższe znieś
i dla niej nawiewaj modre sny.
Jeszcze trochę. Jeszcze parę zbóż.
I te olchy. Widzisz. I już -
będzie: wieczór, gwiazdy i łzy.

O Dzikiej Róży droga śpiewa pieśń
i śmieje się, złoty znacząc ślad.
Dzika Różo! Świecisz przez mrok.
Dzika Różo! Słyszysz mój krok?
Idę - twój zakochany wiatr.

Hokage · 2007-07-13 23:30:58

Oba wiersze bardzo mi się podobają, chociaż muszę przyznać, że za Gałczyńskim średnio przepadam... Ale czytając ten wiersz aż czuje się ten zapach dzikiej róży, czuje powiew wiatru na twarzy, widzi ten "...wieczór, gwiazdy i łzy."...

A co do Twojego dzieła, Seylo... Miłość sprawia, że dla drugiej osoby moglibyśmy poświęcić wszystko aby tylko być u jej boku... To jest piękne uczucie i piękna ofiara... Miłość czeka na każdego, gdzieś tuż za horyzontem Chyba, że ktoś już ją odnalazł...

Syliana · 2007-07-14 05:49:07

A ja myślę że wiersz ,, Dzika Róża,, mówi o miłości poety do jakiejś kobiety. I zakochany wiatr to on sam.

Nie powinnam usuwać swojej wcześniejszej wypowiedzi. Twój wiersz jest piękny Seylo. I szczęśliwy ten u którego boku kroczysz.

A to mój ulubiony wiersz. Zachwycił mnie gdzieś na początku szkoły podstawowej i został ze mną na całe życie.

"Pierwiosnek" W. Broniewski

Jeszcze w polu tyle śniegu,
jeszcze strumyk lodem ścięty
a pierwiosnek już na brzegu
wyrósł śliczny, uśmiechnięty.

Witaj, witaj kwiatku biały
główkę jasną zwróć do słonka
już bociany przyleciały
w niebie słychać śpiew skowronka.

Stare wierzby nachyliły
miękkie bazie ponad kwiatkiem.
Gdzie jest wiosna? - powiedz miły,
czyś nie widział jej przypadkiem.

Lecz on nic nie odpowiedział,
o czym myślał? - któż to zgadnie.
Spojrzał w niebo, spojrzał w pola,
szepnął cicho: "Jak tu ładnie!"

Ostatnio edytowany przez Syliana (2007-07-14 06:15:01)

Seyla · 2007-07-15 00:38:56

Jednak tak piękne uczucie jak miłość powinno być odwzajemnione a nie wykorzystywane... a tak też się niestety zdarza w naszym świecie...

Syliano co do Twoich słów jeszcze to może się kiedyś okaże... czy tak jest...
a wiersz który zaprezentowałaś przypomniał mi dzieciństwo...
oj tak pomimo że za szkołą nie przepadałam to miło wrócić wspomnieniami do chwil które spędziłam nad tym jak i nad innymi wierszami...

#1 2007-07-03 18:32:58

Moje ulubione wiersze...

#2 2007-07-07 18:41:02

Re: Moje ulubione wiersze...

#3 2007-07-13 23:15:24

Re: Moje ulubione wiersze...

#4 2007-07-13 23:30:58

Re: Moje ulubione wiersze...

#5 2007-07-14 05:49:07

Re: Moje ulubione wiersze...

#6 2007-07-15 00:38:56

Re: Moje ulubione wiersze...

Stopka forum